Zakupy bez konieczności rejestracji. Złóż zamówienie, bez obowiązku zakładania konta.            
Moje konto Ulubione Zaloguj się

Mody w sztuce ogrodowej

Bartek | Opublikowany piątek, 11 listopada 2016

Zimą, nam ogrodnikom i entuzjastom sztuki ogrodowej, nie pozostaje nic innego, jak rozsiąść się w wygodnym fotelu i przy ciepłej herbacie, na spokojnie, bez pośpiechu przemyśleć co z nadejściem kolejnego sezonu moglibyśmy zmienić w naszym ogrodzie. Dlatego dzisiaj trochę o stylach w ogrodzie.

Kiedy chcemy przyporządkować ogród do konkretnego stylu, najczęściej odwołujemy się do nurtu francuskiego lub angielskiego. Być może dlatego, że są to całkowicie przeciwstawne typy ogrodów, mające bogatą historię.

 

Francja, czyli symetria przede wszystkim

W XVI wieku we Francji zaczął kształtować się typ pałacowego ogrodu nizinnego. Jego kolebkę stanowił renesansowy ogród włoski. W definiowaniu tego stylu bierzemy pod uwagę dwa znaczące okresy. Pierwszy – czasy Ludwika XIII i początki Ludwika XIV (wczesny barok). Drugi okres – twórczość Le Notre’a za rządów Ludwika XIV. Okres ten jest kojarzony z największą świetnością ogrodów francuskich. Le Notre był nadwornym ogrodnikiem króla Ludwika XIV. To on uważany jest za twórcę szkoły geometrycznego ogrodu francuskiego. W latach 70. – 80. XVII wieku dokonywał m.in. przekształceń ogrodu wersalskiego.

źródło: www.stylemotivation.com

Główną cechą charakterystyczną tego nurtu jest regularność kompozycji. Wszystkie elementy składowe były podporządkowane zasadom symetrii. Drzewa i krzewy formowano, tworząc z nich ażurowe rzeźby – topiary. Zieleń wzbogacano małą architekturą – fontannami i ławkami. Goście zwiedzali ogród, poruszając się po wielowymiarowych labiryntach i zielonych gabinetach, budujących zrównoważony podział przestrzeni. W dalszej części ogrodu znajdowały się najczęściej boskiety oraz teatry ogrodowe – jako elementy charakterystyczne baroku. Z okien sali balowej pałacu można było podziwiać układ głównego ogrodu, który tworzyły aleje, szpalery drzew i punkty widokowe.

Przykłady ogrodów w stylu francuskim w Polsce :

  • ogród przy Zamku Królewskim w Warszawie
  • ogród Branickich w Białymstoku
  • ogrody przy rezydencji Krzyżtopór

źródło: http://owtdoor.com

 

Anglia, czyli swoboda przede wszystkim

Styl angielski ukształtował się w XVIII w. Oznaczał zerwanie z geometrią i symetrią ogrodów barokowych. Park angielski odznaczał się przede wszystkim kreowaniem swobodnych i naturalistycznych kompozycji. Miał charakter romantyczny i sentymentalny. Ogrodnicy starali się uchwycić ulotną chwilę, operując zwiewnością bylin i wykorzystując unikalność rozproszonych promieni słońca.

źródło: www.ultimatechristoph.com

Popularnym nurtem w tamtym okresie był ruch Arts and Crafts, który łączył elementy formalne z bujną roślinnością. Propagatorką tego stylu była Gertrude Jekyll. Między innymi dzięki niej w XIX w. ogród wiejski stał się kwintesencją harmonii i natury. Zaczęto eksponować dziką przyrodę oraz przejrzystość dalekich i swobodnych perspektyw.

Przykłady ogrodów w stylu angielskim w Polsce :

  • Ogród Dendrologiczny w Przelewicach koło Pyrzyc
  • Łazienki Królewskie w Warszawie

źródło: travelvista.net

 

Włochy, dzieła sztuki w domu, dzieło sztuki wokół domu

Styl ogrodu, który zaczął kształtować się pod koniec XV wieku i który przez kolejne wieki w związku z zawirowaniami historycznymi i kulturowymi Włoch, zmieniał się i dopasowywał do aktualnej sytuacji. Pewnie dlatego też uznawany jest za niezwykle skomplikowany i aby go w pełni zrozumieć, trzeba zagłębić się w historię Włoch. Styl ogrodu włoskiego będący inspiracją właśnie dla stylu ogrodów francuskich ale także angielskich, to kult geometrii i harmonii.

źródło: http://www.wilanow-palac.pl

W ogrodzie włoskim ogromne znaczenie odgrywa światło i zapach. Te dwa elementy współgrając ze sobą wprowadzają kontrolowany dynamizm miejsca. Ze względu na klimat Włoch, cechą charakterystyczną ogrodów w tym stylu stało się wykorzystanie wody, w postaci licznych fontann lub wodotrysków oraz cienników, a więc konstrukcji porośniętych pnączami. Woda, występująca najczęściej w kilku miejscach takiego ogrodu oraz swoiste pergole dające cień, a także wspomniany już ład i porządek form sprawiają, że jest to idealne miejsce na odpoczynek lub długie spacery. Włosi, jak to Włosi, swoimi ogrodami chcieli zaimponować swoim gościom, przedstawić im swój ogród jako kolejne dzieło sztuki.   

Przykład ogrodu w stylu włoskim:

  • ogród przy Pałacu w Wilanowie

źródło: www.gardentoursitaly.co.uk

 

Ogrody nowoczesne  czyli trochę tego, trochę tego

Dzisiaj ogrody są inspirowane zarówno stylem francuskim jak i angielskim. Wokół domów nowoczesnych widujemy założenia geometryczne i minimalistyczne. Spotykamy się również z umiłowaniem natury, buszującej w wielu finezyjnych rabatach. Często słyszymy o eklektycznych wnętrzach. Takie zielone gabinety możemy tworzyć również w naszym ogrodzie. Wystarczy tylko połączyć porządek kompozycji z ulotnością kształtów i faktur kwitnących bylin. Połączmy geometrycznie uformowane bukszpany z wielobarwnymi czosnkami, czy nie mniej subtelnymi ostróżkami. W naszym ogrodowym zaciszu zawsze powinno znaleźć się miejsce na niezwykle funkcjonalne rośliny zimozielone – cyprysiki, świerki, sosny, cisy, bukszpany, jałowce, które najlepiej korespondują z wrzosami, żurawkami, pysznogłówkami, piwoniami, daliami i ponadczasowymi różami.

Nowoczesność może być zupełnie nowym i świeżym spojrzeniem wstecz. Wystarczy tylko zainspirować się atmosferą minionych wieków. 

 

 

KOMENTARZE

Brak komentarzy, bądź pierwszy - skomentuj powyższy tekst.

DODAJ KOMENTARZ